Ἡ ἄνωθεν θεία Χάρις

Ἡ ἄνωθεν θεία Χάρις

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Συχνὰ ἀκοῦμε στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους γιὰ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν τὴν ἄνωθεν βοήθεια καὶ κατορθώνουν σημαντικὰ πράγματα στὴ ζωή τους. Πρόκειται γιὰ πιστούς, ποὺ ἀγωνίζονται πνευματικά, τηροῦν τὶς ἐντολὲς καὶ ἔχουν μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἀναφερόμενος στὴ θεία χάρη, ποὺ εἶναι μεγάλο στήριγμα καὶ ἰσχυρὴ δύναμη, τονίζει ὅτι «κανεὶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ γίνει ἰσχυρότερος ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει τὴν ἄνωθεν βοήθεια καὶ συμμαχία, ὅπως δὲν ὑπάρχει κανεὶς ἀσθενέστερος ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ τὴν στερεῖται»[1].

Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος γνωρίζει πῶς πρέπει νὰ ζεῖ καὶ τί πρέπει νὰ ἐλπίζει. Δὲν προβληματίζεται, δὲν παθαίνει σύγχυση καὶ πανικὸ στὶς δυσκολίες καὶ δοκιμασίες, γιατί ἔχει τὴ θεία Χάρη, ἀλλὰ οὔτε λησμονεῖ τὸ Θεό, ὅταν βιώνει εὐχάριστες καταστάσεις. Εἶναι πάντα συνδεδεμένος μὲ τὸν οὐράνιο Πατέρα καὶ ὅλα τὰ ἀναθέτει σ’ Ἐκεῖνον. Εἶναι σταθερὴ ἡ ἐμπιστοσύνη στὴ θεία πρόνοια. Ὅλα αὐτὰ τὰ πετυχαίνει εὔκολα, γιατί εἶναι ἐλεύθερος ἀπὸ τὰ ἐφήμερα καὶ ἀνθρώπινα τῆς καθημερινῆς του ζωῆς. Στηρίζεται στὴ θεία Χάρη καὶ ἀτενίζει διαρκῶς τὸν οὐρανό.

Ὁ ἀββάς Ἰωάννης σημειώνει:

Ὁ ἀββάς Ἰωάννης σημειώνει: «Δέν ἐμπόδισαν, οὔτε ἡ Γραφή οὔτε οἱ Πατέρες τή συγκατάβασι πρός τό σῶμα, πού γίνεται, ὄχι γιά ἡδονή, αλλά

μέ διάκρισι. Ὅταν λοιπόν, ὅπως ἤδη σοῦ ἔχω πεῖ, δέν τρῶς καί δέν πίνης ἀπό ἀσωτία καί φιληδονία,  δέν εἶναι γιά κατάκρισί σου, οὔτε γιά σκάνδαλο τῶν ἀδελφῶν. Διότι γι᾽ αὐτά εἶπε ὁ Κύριος ὅτι δέν μολύνουν τόν ἄνθρωπο (Μρ 7, 15).

Ὅσο γιά τήν ψαλμωδία ἤ τή λειτουργία μή στενοχωριέσαι. Δέν θά σοῦ τά ζητήση ὁ Θεός, λόγῳ τῆς ἀσθενείας σου. Αὐτός πού “προσέχει τόν ἑαυτό του" τόν βιάζει στήν ἄσκησι, γιά χάρι τοῦ Κυρίου καί τῆς σωτηρίας του. Ἐσύ ἔχεις ὅμως τή βία τῆς ἀρρώστιας σου, ἀντί γιά τή βία τῆς ἀσκήσεως.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓ. ΖΑΚΧΑΙΟΥ, 20-4-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓ. ΖΑΚΧΑΙΟΥ, 20-4-2024 

https://www.youtube.com/live/PXNZNmJm28o?si=Kw5qtiyj5Vy73kAD

ΚΛΕΙΔΙ ΣΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.."..Βάλετε κλειδὶ στὴν τηλεόραση καὶ πιστεύω ὅτι δὲν θὰ τὸ μετανιώσετε ποτέ..." Γέρων Παρθένιος Ἡγούμενος Ι. Μ. Ἁγίου Παύλου, Ἁγίου Ὅρους

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/blog-post_406.html

20 Ἀπριλίου. Σάββατον ε΄ τῶν νηστειῶν. Τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου. Θεοδώρου ὁσίου τοῦ Τριχινᾶ. Ζακχαίου ἀποστόλου, Ἀθανασίου ὁσίου κτίτορος Μεγ. Μετεώρου (†1310)· Ἀναστασίου Β΄ Ἀντιοχείας, ἱερομάρτυρος (ζ΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Θεοτόκου, Νοεμβρίου 21 (Ἑβρ. θ´ 1-7).

Εβρ. 9,1            Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν·

Εβρ. 9,1                     Λοιπόν η πρώτη διαθήκη, που εσυμβολίζετο από την σκηνήν του μαρτυρίου, είχε λατρευτικάς διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειον θυσιαστήριον.

Εβρ. 9,2            σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια.

Εβρ. 9,2                    Διότι είχε κατασκευασθή το πρώτον τμήμα της σκηνής, όπου υπήρχε η επτάφωτος χρυσή λυχνία και η τράπεζα και οι άρτοι, τους οποίους απέθεταν επάνω εις αυτήν ως προσφοράν προς τον Θεόν. Και αυτό το πρώτον τμήμα της σκηνής, που εκλείετο προς την αυλήν με το πρώτον παραπέτασμα, ελέγετο Αγια.

Ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθρούς, Ἁγίου Σιλουανοῦ -Δίψα γιὰ τὸν Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθρούς, Ἁγίου Σιλουανοῦ -Δίψα γιὰ τὸν Θεό, 20-9-2009, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ κοσμική μόρφωση καί γνώση Γ΄- Ὀ ἐξαγιασμός, Ἀγ. Παϊσίου, 19-4-2024, Ἀρ...

Περὶ πολυλογίας καὶ σιωπῆς, Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος- Λόγος 11ος, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Περὶ πολυλογίας καὶ σιωπῆς, Ὁσίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος- Λόγος 11ος, 19-4-2024, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Καιρὸς τοῦ βαλεῖν ἀρχὴν μετανοίας !!! , Ἀρχιμ. Σάββα Ἀγιορείτου

Καιρὸς τοῦ βαλεῖν ἀρχὴν μετανοίας !!! , 14-4-2024, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

 

Αὐτονόητος ὁ ἀφορισμὸς τῶν ἀποστατῶν τῆς Ἐκκλησίας

Ιερομάρτυς Ιλαρίων Τρόϊτσκι

Αυτονόητος ο αφορισμός των αποστατών της Εκκλησίας

Από το βιβλίο: Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων Τρόϊτσκι (1886-1929) Ιερομάρτυς και πρόμαχος της Εκκλησίας του Χριστού

π.Ιωάννη Φωτόπουλου

Συμπάθεια στον «Χριστιανισμό», εχθρότητα προς την Εκκλησία

Σε όλη αυτή τη σύγχρονη κενολογία πολύ συχνά εισχωρεί μια θλι­βερή παρανόηση, την οποία μπορούμε να ονομάσουμε χωρισμό του Χριστιανισμού από την Εκκλησία. Γι’ αυτό οι άνθρωποι αρχίζουν να συζητούν με υπερβολική αυτοπεποίθηση για τα θέματα της πίστεως και αποδέχονται τη δυνατότητα να υπάρχει κάποιος Χριστιανι­σμός, όχι μόνο ανεξάρτητος από την Εκκλησία, αλλά και εχθρικός προς αυτήν. Υποθέτουν ότι μπορεί να είναι κανείς χριστιανός και ταυτόχρονα να ενεργεί εχθρικά προς την Εκκλησία. Τώρα φέρο­νται τελείως διαφορετικά προς την Εκκλησία και τον Χριστιανισμό. Άνθρωποι, οι οποίοι ελάχιστα σκέπτονται για τον Θεό και την αιω­νιότητα, θεωρούν παρά ταύτα καθήκον ευπρέπειας, έστω στα λόγια, να εκφέρουν γνώμη για τον Χριστιανισμό με σεβασμό. Δεν έχουμε φθάσει ακόμη μέχρι την πλήρη και ανοιχτή περιφρόνηση προς τον Χριστιανισμό, μέχρι την ανοιχτή εχθρότητα προς αυτόν. Αυτό το όριο έφτασαν μόνο λίγοι «καταδυναστευόμενοι υπό του διαβόλου» (Πράξ. 10, 38), πιο «προχωρημένοι» (αν ασφαλώς το δούμε στην κα­τεύθυνση προς τον Άδη) εξωμότες.

Οι συνηθισμένοι «μικροαστοί», επαναλαμβάνουμε, για τον Χριστιανισμό μιλάνε συνήθως με κάποιο σεβασμό: «Ο Χριστιανισμός, ω!, είναι βέβαια μια υψηλή και μεγάλη διδασκαλία. Ποιος μπορεί να είναι εναντίον της;». Έτσι περίπου εκφράζονται για τον Χριστιανισμό. Ταυτόχρονα όμως θεωρείται σαν δείγμα ευγένειας να έχουν κάποια ανεπαίσθητη εχθρότητα σε κάθε τι εκκλησιαστικό.

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ, 19-4-2024

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ, 19-4-2024 

https://www.youtube.com/live/tnEY9NKnd0Y?si=lD2puCT0oS4lvGlB

Οἱ ἅγιοι 6000 μάρτυρες τῆς Γεωργίας

10 Απριλίου

Οι άγιοι 6000 μάρτυρες της Γεωργίας

Στην έρημο του Δαβίδ του Γκαρέτζα στην Γεωργία βρίσκονταν δώδεκα μονές, όπου εγκαταβίωνε πληθώρα μοναχών ανά τους αιώνες.

Το 1615, ο Σάχης της Περσίας εισέβαλε στην Γεωργία και την αφάνισε, σφαγιάζοντας χιλιάδες χριστιανούς. Ξεκινώντας για κυνήγι την αυγή της Κυριακής του Πάσχα, ο Σάχης είδε ξαφνικά πάμπολλα φώτα: ήσαν οι μοναχοί των δώδεκα μονών, που κρατώντας κεριά έκαναν λιτανεία γύρω από τον ναό της Αναστάσεως του Χριστού.

Όταν έμαθε ο Σάχης ότι επρόκειτο για μοναχούς, ρώτησε έκπληκτος: «Δεν πέρασε όλη η Γεωργία δια πυρός και σιδήρου;» και διέταξε τους στρατιώτες του να πάνε αμέσως και να αποκεφαλίσουν τους μοναχούς.

Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε τότε στον ηγούμενο Αρσένιο και του ανήγγειλε τον επικείμενο θάνατό του. Ο ηγούμενος πληροφόρησε τους αδελφούς, κοινώνησαν όλοι των Αχράντων Μυστηρίων και προετοιμάστηκαν να πεθάνουν.

Ἡ κατανόηση καὶ ἀποδοχὴ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ

Η κατανόηση και αποδοχή της αγάπης του Θεού

Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών -Δρος Θεολογίας

Στο μέσον της περιόδου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής θέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες να προσκυνούμε τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, ως ένδειξη τιμής στο Πάθος και την Σταύρωση του Θεανθρώπου Κυρίου, τα οποία φανερώνουν την τέλεια αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο.

Πόσο και πώς μας αγάπησε ο Θεός; Αλλά και πώς γίνεται κατανοητή αυτή η αγάπη Του προς το πλάσμα Του;

Είναι γεγονός ότι αυτή η κατανόηση δεν είναι δυνατόν να γίνει διά της λογικής ούτε διά της ανθρωπίνης γνώσεως. Όσο κι αν μελετήσει η εντρυφήσει επιστημονικώς ο άνθρωπος στην Αγία Γραφή και στην Ιερά Παράδοση, δεν δύναται να εισχωρήσει στην ουσία τους και να αποδεχτεί το «πόσο» και το «πώς» ο Θεός αγάπησε τον κόσμο και ειδικότερα το πλάσμα Του, τον άνθρωπο. Και τούτο διότι, για να μπορέσει να κατανοήσει αυτά είναι απαραίτητο να αντιληφτεί προηγουμένως το Μυστήριο της Θείας Οικονομίας.

Δηλαδή πρέπει να καταλάβει τι έκαμε ο Θεός για τον άνθρωπο. Πρέπει να εννοήσει το όλο Μυστήριο της Ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού Πατρός: Ότι έλαβε την ανθρώπινη φύση και την ένωσε με τη Θεία φύση Του ατρέπτως, ασυγχύτως και αδιαιρέτως, για να σώσει και να λυτρώσει τον άνθρωπο.

Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθείτης : Περὶ Παθῶν Μέρος 2ο

4η. Μή τά τροφοδοτῇς τά πάθη σου μέ τάς ὑποχωρήσεις, διά νά μήν ὑπομένῃς εἰς τό ὕστερον πόνους καί θλίψεις! Κοπίασον τώρα, ὅσον ἠμπορεῖς, διότι μέ τόν χρόνον, ὅταν τά πάθη δέν τύχουν ἐπιμελείας, καταλαμβάνουν θέσιν δευτέρας φύσεως καί «ἄντε τρέξε τότε νά τά κάνῃς καλά!» Ἐνῷ τώρα, ἐάν τά καταπολεμήσῃς νόμιμα καθώς σέ συμβουλεύομεν, θά ἐλευθερωθῇς καί θά νοιώθῃς εὐτυχισμένος ἀντάμα μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ.

5η. Ὅσον πιό γρήγορα κατακτᾷς μίαν ἀρετήν, τόσον καί πιό εὔκολα χάνεται· ὅσον πιό ἀργά, μέ περισσότερον κόπον, τόσον πιό σταθερή μένει· ὅπως π.χ. μέ τήν κολοκυθιά, πού ἀνέβηκε ὑψηλά καί λέγει εἰς τό κυπαρίσσι: «Ἰδέ σέ πόσες ἡμέρες ἐγώ ἀνέβηκα! Ἐσύ τόσα χρόνια ἔχεις»· «Καλά, λέγει τό κυπαρίσσι, ἀκόμη δέν εἶδες οὔτε ἀνέμους, οὔτε ζέστες, οὔτε κρύα!» Καί μετά λίγο καιρό ξεράθηκε ἡ κολοκυθιά, ἐνῶ τό κυπαρίσσι ἔμενε πάλιν εἰς τήν θέσιν του!

Οὕτω καί ὁ ἄνθρωπος. Καί εἰς τήν τρικυμίαν καί εἰς τήν εἰρήνην τό ἴδιο· διατί; Διότι ὁ πολύς χρόνος ἐδημιούργησε σταθερότητα· εἰς τήν ἀρχήν τῆς ἀποταγῆς του ἡ ψυχική του κατάστασις εἶναι ἀσταθής, ἀλλά σύν τῷ χρόνῳ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ σιγά – σιγά κατεργάζεται τήν σωτηρίαν καί τήν ἐλευθερίαν τῶν παθῶν· βίαν σήμερον ὀλίγον περισσοτέραν· αὔριον θά ἀρχίσῃ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νά ἐνεργῇ μόνη της καί δέν θά χρειάζεται νά βιάζετε ἐσεῖς τόν ἑαυτόν σας, νά σκέπτεσθε τάς διαφόρους μνήμας. Ἡ χάρις πού μένει, ἐκείνη θά τάς φέρῃ εἰς τόν νοῦν, χωρίς νά τό θέλετε. Καί τότε θά ἴδητε μυστήρια μυστηρίων! Θά ἔρχεσθε εἰς αἴσθησιν, ἄς ποῦμε, εἴτε μνήμης θανάτου, εἴτε τοῦ ἑνός εἴτε τοῦ ἄλλου. Ἐνῷ θά ἀνοίγῃς τά μάτια σου ἀπό τόν ὕπνον καί ἀντί νά εἶσαι νυσταγμένος, ἐσύ θά ἔχῃς προχωρήσει· ἤδη θά ἔχῃς διέλθει ὁλόκληρον τό μυστήριον τῆς θεωρίας καί θά λέγῃς: Μά πῶς γίνεται αὐτό τό πρᾶγμα, ἀφοῦ κανείς εἶναι ἀπό τόν ὕπνο; Πῶς γίνεται; Καί ὅμως ἐνεργεῖ μόνη της ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ· εἶναι ἀποτέλεσμα μακρᾶς συνηθείας.